ابر خصوصی مجازی چیست؟
ابر خصوصی مجازی، یک پدیده در دنیای رایانش ابری است که به یک سازمان یا شرکت خاص ویژگی‌های خاصی ارائه می‌دهد. در این مدل، منابع محاسباتی و ذخیره‌سازی به صورت مجازی فراهم می‌شوند و به عبارتی، منابع ابری به اختصار به سازمان اختصاص داده می‌شوند. این نوع ابر، در مقابل مدل‌های اشتراکی و عمومی ابر، منابع خود را با دیگران به اشتراک نمی‌گذارد و به صورت کامل تحت کنترل و مدیریت سازمان قرار دارد. این ویژگی به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا با دقت و دقت بیشتری، منابع خود را تخصیص داده و در مورد مسائل امنیتی و حریم شخصی نیز کنترل بیشتری داشته باشند.
معماری ابر خصوصی:
معماری ابر خصوصی معمولاً شامل زیرساخت‌های فیزیکی اختصاصی برای یک سازمان است که به‌وسیله مجازی‌سازی تبدیل به منابع مجازی می‌شود. این زیرساخت‌ها می‌توانند شامل سرورها، شبکه‌ها، ذخیره‌سازی‌ها و منابع دیگر باشند که به‌صورت خصوصی برای سازمان در نظر گرفته شده‌اند. سپس با استفاده از فناوری مجازی‌سازی، این منابع به صورت مجازی تخصیص داده و مدیریت می‌شوند.
مجازی‌سازی:
مجازی‌سازی تکنولوژی کلیدی در ابر خصوصی مجازی
است که به وسیله آن می‌توان منابع فیزیکی را به چندین ماشین مجازی تبدیل کرده و از
آن‌ها به‌صورت جداگانه استفاده کرد. این فرآیند از بهره‌گیری کامل از منابع و افزایش
کارایی سیستم‌ها در ابر خصوصی مجازی پشتیبانی می‌کند.
تفاوت ابر عمومی و ابر خصوصی:
تفاوت اصلی میان ابر خصوصی و ابر عمومی در این است که در ابر خصوصی منابع به‌صورت انحصاری برای یک سازمان فراهم می‌شوند و کنترل مطلقی بر روی این منابع دارد. در مقابل، ابر عمومی منابع را برای استفاده عمومی فراهم می‌کند و می‌تواند به چندین سازمان یا کاربر اختصاص یابد. همچنین، امنیت و حریم شخصی در ابر خصوصی به دلیل مشخصیت انحصاری کاربران، بیشتر است.
میزبانی اختصاصی:
در ابر خصوصی مجازی، میزبانی اختصاصی (Dedicated Hosting) نقش مهمی دارد. در این مدل، سرورها و منابع مجازی به‌طور اختصاصی برای یک سازمان اختصاص داده می‌شوند، که به وسیله آن امنیت و عملکرد بهتری فراهم می‌شود.
به‌طور خلاصه، ابر خصوصی مجازی به یک سازمان امکان می‌دهد تا منابع مجازی اختصاصی و قابل کنترلی داشته باشد که برای بهره‌برداری بهینه و مدیریت دقیق تر از منابع ابری مناسب است.
ابر خصوصی مجازی